iranmatikanlogo android
  /  English   /  
logo تاریخ تصویب : 1380/09/07 شماره رای : 7/8497
شماره نظریه
  • توضیحات - - - اولا ، ماده 522 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 21/1/1379 اطلاق دارد و شامل کلیه دعاوی است که موضوع آن دین و از نوع وجه رائج میباشد که براساس مقررات این ماده صدور حکم به پرداخت خسارت تاخیر تادیه مستلزم مطالبه داین و تمکن مدیون است . اما منظور از تمکن در ماده مذکور عدم اعسار است بدین معنی که در صورت اثبات اعسار مدیون ، اگر هم دین از جانب داین مطالبه شده باشد ، چون مدیون به علت اعسار دین را نپرداخته ، ممتنع از پرداخت نبوده لذا مطالبه خسارت از وی جائز نیست ولی با توجه به اینکه اعسار حالتی استثنائی و خلاف اصل است ، اگر مدیون ادعای اعسار نماید ، بار اثبات ادعا برعهده مشارالیه میباشد . به عبارت دیگر تمکن مدیون مفروض است و او باید عدم تمکن یا اعسار خود را اثبات نماید . ثانیا ، خسارت موضوع تبصره الحاقی به ماده 2 قانون اصلاح موادی از قانون صدور چک مصوب 1376 مجمع تشخیص مصلحت نظام و استفساریه آن اختصاص به چک دارد و این مصوبات مطالبه خسارت تاخیر تادیه چک منوط به احراز تمکن صادرکننده نشده است و چون مصوبات مجمع تشخیص مصلت نظام در مورد چک به قوت خود باقی است ، در خصوص چک دادگاه باید براساس این مقررات رسیدگی و حکم صادر نماید .